Leefvervoer

Om deel te kunnen nemen aan het leven tussen de mensen, moet je je kunnen verplaatsen. Boodschappen doen, op bezoek gaan, een avondje uit, op reis met het hele gezin of gewoon een ommetje maken. Heb je hulpmiddelen, aanpassingen of voorzieningen op maat nodig om dat voor elkaar te krijgen, dan kun je bij de gemeente aankloppen voor een verstrekking of een vergoeding vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).

De gemeente beoordeelt eerst de volledige mobiliteitsbehoefte van jou en je gezin. Daarna bekijkt de gemeente wat je zelf kunt doen of kunt regelen met de mensen in je omgeving. Als dat onvoldoende is om gewoon, net als ieder ander, mee te doen in de samenleving, dan is de gemeente verantwoordelijk voor aanvullende vervoersvoorzieningen. Daarbij gelden twee hoofdregels.

1. De gemeente kiest bij voorkeur voor een algemene voorziening zoals collectief aangepast vervoer, van deur tot deur. De gemeente organiseert zelf, meestal met een aantal buurgemeenten, collectief vervoer binnen vijf OV-zones. Voor vervoer buiten de regio word je verwezen naar Valys. Ook Valys vervoert van deur tot deur, maar dan wel met vervoer per trein voor de langere afstanden.
   Als dit collectieve vervoer niet voldoet, kom je in aanmerking voor individuele maatwerkvoorzieningen. Je kunt hierbij aan allerlei hulpmiddelen, aanpassingen en voorzieningen denken zoals een scootmobiel, een aangepaste fiets, een gemotoriseerde step, een Segway, een gehandicaptenvoertuig zoals een Canta of aanpassingen aan de auto. Die voorziening moet dan wel compleet zijn, dus inclusief accu's en stalling. Vaak moet je wel zelf zorgen voor het onderhoud en komen de kosten voor het opladen van de accu's voor eigen rekening.
2. De gemeente kiest altijd voor de goedkoopste optie zolang die voldoet aan de eisen. Het komt daardoor maar zelden voor dat de gemeente een aangepaste auto of rolstoelbus verstrekt of met een kilometervergoeding over de brug komt. Toch, als dat de enige adequate oplossing is om volwaardig mee te doen in de samenleving, zal de gemeente die voorzieningen wel degelijk moeten verstrekken. De gemeente kan dus niet bij voorbaat zeggen dat ze 'dat niet doet'.