Lambert-Eaton myastheen syndroomVragen en antwoorden

LEMS (Lambert-Eaton myastheen syndroom) is een vorm van myasthenie. Bij LEMS is de overgang tussen zenuw en spier aangedaan. De belangrijkste verschijnselen zijn spierzwakte in de bovenbenen, stoornissen in het autonome zenuwstelsel en verminderde peesreflexen.

LEMS begint bij 95% van de patiënten met zwakte van de bovenbenen en kan zich dan uitbreiden naar de armen of gelaat.
Het dubbelzien en hangen van de oogleden is meestal minder uitgesproken dan bij de klassieke vorm van MG.

Het spieronderzoek (via EMG, elektromyogram) kan helpen om een onderscheid te maken tussen myasthenia gravis (MG) en LEMS. Ten tweede heeft iedere vorm een specifiek antilichaam in het bloed. Bij de klassieke vorm van MG zijn dat de antilichamen tegen acetylcholinereceptoren, bij anti-MuSK MG tegen het MuSK-eiwit en bij LEMS tegen calciumkanalen.
Op verzoek van de behandelend arts kan het bloed van de patiënt op de aanwezigheid van deze antistoffen worden getest.

Er zijn meldingen dat geïnjecteerde röntgencontrastvloeistoffen myasthenie kunnen verergeren. Hoe dit komt, is niet duidelijk.
Vraag uw arts zo nodig te overleggen met een in spierziekten gespecialiseerd arts (zie adressen centra voor diagnostiek en behandeling in de Zorgwijzer).

Nee. Er zijn nu drie "myasthene" ziekten bekend. Het gemeenschappelijke kenmerk is een wisselende spierzwakte, die komt dus bij bij al deze ziekten voor.
De meest voorkomende is de klassieke vorm van MG. Deze gaat vrijwel altijd gepaard met antilichamen tegen acetylcholinereceptoren. De meeste beschrijvingen en kennis komen dan ook van de bestudering van deze groep patiënten.
In 2001 is ontdekt dat er ook MG-patiënten zijn met antilichamen tegen het MuSK-eiwit.

Een derde vorm is het Lambert-Eaton myastheen syndroom (LEMS). Patiënten met LEMS hebben antilichamen tegen calciumkanalen. De zwakte bij hen zit vooral in de bovenbenen maar ook andere spieren kunnen meedoen. Het dubbelzien en hangen van de oogleden is meestal minder uitgesproken dan bij de klassieke vorm van MG.